به هر حال هر قسم تالیف و انتشاری، به ویژه در این زمان عجیب، کاری دلیرانه است و دلیرانه تر، آن کارهایی است که درشهرستان ها انجام می شود.نیازی به ذکر این مساله نیست که درصد متقاضیان آثار فرهنگی به نسبت جمعیت تخمین زده می شود و خیلی طبیعی و مبرهن است که شهرستان ها واجد درصدهای کم و کمتری هستند.

 

تولید خوراک خبری و فکری دراین دوران به نسبت گذشته از جهتی آسانتر است اما به دلیل وجود مدیاهای مختلف فرهنگی، چاپ و پخش نشریات کاغذی مشکلات فراوانی دارد، به علاوه که روزبه روز شاهد گرانی کاغذ نیز هستیم. از بین مشکلات فراوان چاپ همین یک مساله یعنی گرانی کاغذ می تواند در ستایش صدمین شماره این نشریه حائز اهمیت بیشتری باشد.

 

تاکید من اکنون بر مساله ی اقتصادیچرخه ی چاپ است،از طرفی یک نشریه به سختی می تواند درآمدزایی کند و عائدی داشته باشد و از طرفی دیگر به سختی هم هزینه های اولیه اش از قبیل پول کاغذ تامین می شود. بی شک چاپ این نشریه هزینه های غیر قابل بازگشتی بر مسئولش تحمیل کرده و یقینا برای سرپا ماندنش پولهایی از جیب او رفته و خواهد رفت.

 

ناشایست نیست اگر من اینجا به مناسبت صدمین شماره نشریه از خوانندگان تقاضای همدلی کنم و بگویم این یک نشریه ی بومی و درونی است،نشریه ای برای خود ما،بیایید برای دوام حیاتش از حمایتهای مالی دریغ نکنیم.