البته این لابلا یک عده هم هستند که فکر می کنند اگر در انتخابات حضور پر رنگ نداشته باشند و کاندیدا نشوند، باید گواهی پزشکی یا یک سند محکمه پسند بابت عدم حضور ارائه کنند. به قول شاعر به هر جا شود دود قلیان بلند... سلام علیکم منم شاهسوند!
علی ای حال ما به نظرات همه دوستان حتی عمو سیفی ( سرایدار مفخم مدرسه ما) که امسال هوس کاندیداتوری در شورا ها کرده، احترام می گذاریم و به آنها حق می دهیم. وقتی در پایتخت مملکت بازار رای آوردن سلبریتی ها داغ است و خواننده و هنر پیشه و کشتی گیر و... منتخب مردم می شوند و به جای حل معضلات شهری ، وزن مدال هایشان را با وزن سایر اعضای شورا قیاس می کنند، خلق الله حق دارند با هر مدرک و تخصصی وارد کارزار شورا ها شوند و شانس شان را آزمایش کنند. خدا را چه دیدید شاید تَقی به توقی خورد و همای اوج سعادت به دام شان افتد و باقی داستان...
البته ما در ولایت مان سلبریتی نداریم که به جناب ایشان بر بخورد ولی تعداد شیفتگان خدمت و جمعیت مشتاقان کمک به توسعه و مدیریت شهری قابل توجه و چشمگیر است و بحمدالله در این مورد به خصوص به یک خود کفایی قابل قبولی رسیده ایم که به کوری چشم ترامپ هیچ ربطی هم برجام و اثرات آن ندارد!
فقط جسارتاً دوستانی که قصد کاندیداتوری در شوراهای اسلامی شهر و روستا دارند در جریان باشند جهت کسب آرای مردمی به ارائه پیشنهادات و طرح های سوفسطایی و ماوراء الطبیعه نظیر پیگیری اشتغال زایی و ریشه کن کردن بیکاری، تکمیل طرح های نا تمام، احداث راه آهن و فرودگاه و جاده، وام ازدواج جوانان، کاهش نرخ سود وام بانکی، تکمیل مسکن مهر و کلنگ زنی مسکن اجتماعی، احداث کارخانه و شهرک صنعتی، گاز کشی و آسفالت راه های روستایی ، مناطق آزاد، تبدیل کلان شهر به استان، شهر به کلان شهر، روستا به شهر، دهستان به بخش، سازمان به دهستان و... در سخنرانی ها و تراکت های تبلیغاتی نیاز نیست. همین که دوستان قول بدهند امورات و وظایف محوله به اعضای شوراهای اسلامی را بر اساس اصل 100 تا 106 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در حد توان خودشان، ظرفیت و امکانات موجود و بودجه مصوب و اختصاص یافته، پیگیری و اجرا کنند، کفایت است! خیر از جوانی تان ببینید...