حمیده سجادی:یکی ازویزگی های قدیم کنار هم بودن ومتحدبودن بچه هاوبزرگترهابود...بازی های قدیم درلارستان گویای این حرف است

یکی از بازیها که مخصوص بچه های 6-10 ساله بود بازی بیست وچهار انگشت بود ...شاید از شنیدن نام بازی تعجب کنید ولی این بازی انقدر هیجان داشته ودارد که همه ی بچه ها چه در خانه ویادرکوچه این بازی را انجام میدادند ... مادرانی که میخواستند با بچه های خود بازی کنند این بازی را به بچه هایشان پیشنهاد میکردند ... بازی به این طریق بود که یکی از بچه ها داوطلب میشد ومی نشست و یک پای خود را به صورت درازکش می کرد وبچه ها به ترتیب از روی پای ان داوطلب میپریدند .وقتی یک دور تمام شد فردی که یک پای خود را درازکش کرده بود یک پای دیگر خود را روی پای اول خود میگذارد و دوباره بچه ها از روی پای ان میپریدند ...مرحله ی سوم یکی از دستها بود که روی پای خود میگذاشت و دوباره بچه ها از روی ان میپریدند ودر اخر دست دوم خود را روی یکی دیگر از دستش میگذاشت وبه صورت پنجه ای باید دست خود را باز میکرد تا بچه ها از روی ان بپرند ...در حین بازی اگر بچه ای پایش به پای داوطلب برسد یا به دستش برخورد کند باید از بازی اخراج شود وهمین طور به ترتیب یکی یکی از بازی اخراج میشوند واخرین نفری که باقی ماند برنده است ...این بازی تمرکز بچه ها را بالا میبرد تا بتوانند هنگام پرش برای رفتن به مرحله ی بعدی سعی وتلاش خود را بیشتر بکنند.