تلوزیون های ماهواره ای اگرچه خود به ارزش های اسلامی معتقد و پایبند نیستند، اما چون هدف آن ها جذب حداکثری مخاطب، رونق دادن به کار شبکه و افزایش تعداد بینندگان است، تا جایی که منافی اهداف شبکه وسازمان های اسپانسر نباشد، به سلیقه و حتی ذائقه مذهبی مخاطبان خود نزدیک می شوند و درباره آن، برنامه سازی می کنند.

 

اگرچه سعی می کنند بسیار زیرکانه این طبع مخاطب در میل به مذهب را آهسته تغییر داده و با دادن تغییر شکل به آن مانند دادن رنگ و بوی علمی، رنگ و بوی مذهبی را از آن بگیرند.

 

چنان که در ابتدا چنان به نظر مخاطب می رسانند که قصد همراهی با وی و اعتقادات او را دارند، اما در نهایت زیرکانه چنین به او القا می کنند که شکل درست رفتار و اعتقاد شما چیزیست که ما می گوییم. بنابراین مخاطب را ترغیب به تغییر رفتار و تغییر در اعتقاد قبلی می کنند.

 

با این حساب با یک تیر و دو نشان، ابتدا موفق به جذب حداکثری مخاطب معتقد به نماز و روزه و آداب شریعت می شوند، چراکه در نظر مخاطب، اعتقادات او مانند روزه را تأیید کرده اند و درواقع شبکه و تلوزیون خود را درنظر مخاطب، موجه جلوه می دهند، سپس با ایجاد تغییر در ذهن و افکار مخاطب، افکار او را به سمت خواست و اهداف شبکه وسازمان های اسپانسر سوق می دهند که با اهداف خاص سیاسی،فرهنگی و مذهبی، این شبکه ها را تأمین مالی می کنند.

 

لذا مخاطب آگاه به اهداف سازمان های رسانه ای و دارای سواد رسانه ای، می تواند با آگاهی از اهداف مورد نظر، درگیر چرخه فرهنگی و اقتصادی شبکه های تلوزیونی که گه گاه اعتقادات او را تأیید می کنند، نباشد.