اما چگونه می شود ظلمی که به دوسگ در روستایی روا شده توسط رسانه های رسمی و غیررسمی دنیا دیده شود اما کشتار بیش از ۱۰۰۰ انسان از زن و مرد و کوچک و بزرگ  در میانمار نادیده مانده و کشتار مسلمانان در کوزه های آدم سوزی بوداییان متعصب میانمار در پنج سال گذشته دور از چشم رسانه های دنیا باقی بماند! در چنین مواردی که بارها با آن مواجه بوده ایم، می توان دریافت که با موضوع بایکوت خبری روبرو هستیم. یعنی حذف یک موضوع مهم رسانه ای از دستور کار پوشش خبری رسانه ها به دلایل مختلف که مهمترین آن ها، لزوم منطبق بودن سیاست گذاری های رسانه ای با سیاست ها و منافع دولت و قدرت حاکم است. چنان که اگر اخبار یا موضوعاتی رسانه ای همسو با سیاست های قدرت حاکم نباشند، از سوی رسانه حذف می شوند  و حتی برای دیده نشدن خلأ موضوعات و اخبار بایکوت شده، دست به  برجسته سازی اخبار غیرمهم دیگر به منظور دور کردن افکار عمومی از خبر یا موضوع مهم پیش آمده می زنند که در بحث برجسته سازی هدفمند، گاهیرسانه ها به دنبال سوژه ای می گردند که از نظر اهمیت، بتواند با سوژه مورد نظری که قرار است پوشش داده نشود، برابری کند و اگر چنین سوژه ای به طور طبیعی یافت نشود، یکی از این دو رویه در پیش گرفته می شود:

۱- برجسته سازی یک موضوع کم اهمیت؛ که فاقد ارزش خبری یا رسانه ای است؛

به این شکل که یک موضوع کم اهمیت یا کم ارزش خبری، به گونه ای برجسته سازیمی شود که اهمیت آن بسیار بیش از حد تصور به نظر برسد و درنظر افکار عمومی بسیار پراهمیت تر از آنچه هست دیده شود.

۲- برساخته خبری

اگر سوژه ای چنین کم اهمیت نیز برای جایگزینی خبری یافت نشود، خود اصحاب رسانه دست به کار شده و با ایجاد یک برساخته رسانه ای، یک خبر یا موضوع یا سوژه خبری قابل توجه برای افکار عمومی تولیدمی کنند و می سازند؛ چیزی که از اساس، واقعیت ندارد!  اما به عنوان یک موضوع مهم و قابل توجه به افکار عمومی عرضه می شود!

رابطه قدرت-اقتصاد-رسانه به این واقعیت مهم اشاره دارد که رسانه ها به موضوعاتی که از نظر تأمین کنندگان مالی آن ها خوشایند نباشد نمی پردازند و رابطه درهم تنیده صاحبان ثروت و قدرت، نشان می دهد این صاحبان قدرت و حاکمیت ها هستند که ارزش های رسانه ای را انتخاب و تعیین می کنند، اگرچه آن رسانه، یک رسانه آزاد به نظر برسد یا معرفی شده باشد!