صدای آسمان خاموش و هیبت ترس و فرجام خاکستری
فغان مرگ آلود و صلای درد آلود زمین ز بی خبری
بیا تو ای تمام ناتمام من
بیا به شبنم و شکوفه و ستاره ها
بیا به گل به آسمان نفس بده
بیا تو ترس و مرگ و درد را همه
کنار دست های پر ز شوق
به روی چون بهار و خنده ی لبالب از ستاره ات
بشوی و درد و رنج را قفس بده