نشر و نوشتار هم همینطور است. به ویژه نشریه و ویژه تر آن دسته نشریاتی که علاوه بر خبر رسانی حیطه ی تولید محتوا یا تحلیل را هم پوشش می دهند. هفته نامه ی عصر لارستان چنین وضعی دارد و پرداختن به جوانب و اطرافش کار آسانی نیست. تولد دوسالگی این پروژه ارزشمند است و قصد این وجیزه توصیف و بررسی اجمالی شمایل آن است همه می دانیم وضع نشر در کشور گل و بلبلمان چه سامان نابسامانی دارد و کسانی که کار فرهنگی و انتشاراتی میکنند چقدر جان برکفند.

حالا همه ی  خطرات و مخاطرات یک طرف، وضع نشر در شهرستانها یک طرف دیگر و یک مصیبت دیگر است. یعنی کار در شهرهای کوچک به مراتب سخت تر و دایره ی حضور تنگ‌تر می شود، علاوه بر همه ی دقت ها و وسواس ها، معرفی و عرضه خودش دردسر مجزایی است، آنهم در این دوران بی مطالعه. وضع اقتصادی و تامین هزینه ی نشر بعد دیگر سختی این کار است، چه بسا لازم باشد پولی از جیب پرداخت شود، وگرنه پرواضح است امور هیچ احدالناسی از راه فروش نشریه نمی گذرد. 

خیلی خیال پرستانه است که تصور کنیم کسی بنویسد و پولی به دست بیاورد، یا کسی نوشته ی دیگری را منتشر کند وایضا پولی به دست بیاورد، شاید در یک مدینه فاضله یا سرزمینی خیالی ممکن شود، چیزی آنقدر ناممکن مثل قاف و سیمرغ. پس  بابت تمام این دشواری ها باید به مدیر مسئول عصر لارستان تبریک و خسته نباشید گفت. به عنوان یک ارزیابی شتابزده و منصفانه از آنچه عصر لارستان در این دوسال منتشر کرده به چند مورد برجسته می شود اشاره کرد: نویسندگان مطالب عمدتا تحصیلات عالی دارند و متخصص موضوع نوشتارشان هستند.

برخی از نویسندگان خوب نشریه غیر بومی و غیر مقیم  لارند. نشریه سعی کرده چشم انداز وسیعی داشته باشد و موضوعات متعدد را در نظر بگیرد، از ادبیات گرفته تا علوم رایانه و... خبر رسانی و تحلیل ها و همچنین عکس ها هم مناسب و متناسب و در جهت رشد نشریه بوده است. از همه ی اینها گذشته سیر صعودی و حرکت سریع عصر لارستان جلب توجه می کند، تبدیل از دوهفته نامه به هفته نامه.

 به هر حال با این مجال اندک جز اینقدر نمی توان گفت. من به نوبه خودم به آقای عادل پورشمسی و خوانندگان عصر لارستان تبریک می گویم و امیدوارم این نشریه مستمر و توقف ناپذیر گردد.