پدر بی خود به مادر می دهد گــیر

به خواهرها! برادر می دهد گـــیر

 

 شبی گر لج کــند بـابــای پـیرم

به مادر بار دیـگر می دهد گـــیر

 

نه یک بار و نه ده بار و نه صدبار

همـین طوری مکرر می دهد گـیر

 

پــدر هر وقت از مسـجد بیــایـد

به اهل خانه یکسر می دهد گــیر

 

به طــرز خنده ی سیـما و مــینا

به مـــوهای قلندر می دهد گـیر

 

دریــن جا طــبق قـانون طبــیعت

هرآن کس شد قوی تر، می دهد گـیر

 

طرف، ترسو و ناکام و ضعیف است

به افراد دلاور می دهد گیر

 

بـلانـسبت سـگ ِ همـسایـه ی مــا،

به ماده مثل یک خر می دهد گــیر!

 

درون کـوچه ، آن هم روز روشــن

عزیز آقا بـه اختر می دهد گــیر!

 

یکی یـک تار مـو بـر سـر ندارد

به کوسه با سر ِ گر می دهد گـیر

 

اگر در بـلخ آهنــگر خطا کـــرد

یکی این جا به مسگر می دهد گـیر

 

طلا و ســکه را دشمن گران کــرد

ولـی خانم به زرگر می دهـد گــیر

 

جناح ِ این یک از این ور دهد گیر

جناح ِ دیگر آن ور می دهد گــیر!

 

دریـن بـازار ِ بی ذوق ِ سیـاســت

چغــندر هـم به شکّر می دهد گـیر

 

ممیــز مـی نـشینـد در اتـاقــش

از آن جا، لای آن در می دهد گیر!

 

اگــر توپی خطا از خــط گذر کـرد

تماشاگر به داور می دهـــد گــیر

 

به هر صورت زدن از پشت جرم است

نمی دانی که افـسر می دهد گــیر؟!

 

خـدا هـم واقعا کارش درسـت است

بـه هر کس بود پنچر! می دهد گـیر

 

بـه آن هــایی که پُربادند اما،

زبــانم لال! کمـتر می دهــد گـیر

 

عجب گیر ِ سـه پیچی داده این طنـز

از اول تا به آخــر می دهد گــیر