تکیه گاهی میخواهم ازجنسِ تو
که وقتِ دلتنگی آرام بررویِ شانه هایت گریه کنم
وزیرِلب تکرارکنم نامت را
***
خاطره ای عاشقانه بساز
که بعدِرفتنت،شبهای دلتنگی ام راپُرکند
همین برایم کافیست
به یادِ تو و با خاطره هایت...
***
من شاعر ِبارانیِ شب های سکوت
خیره به کوچه های بی عابرِ پاییز
چه خام است خیالم
نه بارانی است که ببارد
و نه کوچه هایی در انتظار