واقعیت آن است که برخی رسانه ها سالیان دراز است به صورت صد در صد رانتی جا پای خود را مستحکم کرده اند و خود را به درست یا به غلط به عنوان یک رسانه پاک دانسته یا تلاش می کنند در صف این قشر خود را جا دهند. اگر کسی واقعا در کسوت این صنف باشد و به قول عرب ها «اهل دیره» خودمان یا به تعبیری خودی باشد چنین خطابی برای خود نمی پسندد و با تغییر فاز قدرت و وصل شدن به دوک دیگری از ثروت و قدرت نمی اندیشد.
قشر و جامعه مطبوعات هوشمند است و دوست و دشمن خود و هسته سخت و پوسته های الحاقی و چسبیده به خود را می شناسد. باور کنید اگر مطبوعات به مدد برخی بی تدبیری و کج روی ها گیریم که از اسب افتاده باشد اما هنوز از اصل نیفتاده است!
شناختن این رسانه ها و دریافت های چندصد میلیونی، زمین و بقیه رانت هایی که گرفته اند با چند استعلام از نهادهای ذی‌ربط بسیار ساده است... ولی متاسفانه کسانی در زیر فشارهای این بحران به تعطیلی کشیده شده و یا درحال له شدن هستند، فقط مطبوعاتی های واقعی و پاک بدور از انواع رانت ها و زدوبندها می باشند..!
با توصیه های ارشادی، وقتی پای سودهای میلیونی در میان است، نمیتوان راه بجائی برد..! قطعا جامعه‌ی رسانه‌ای ما شبیه به دیگر اصناف و اقشار، لبریز از فرصت‌طلب‌ها و البته غضنفرهاست. دور از ذهن نیست برخی از نمایندگان مجلس که از قضا راه برای رانت در رسانه باز کرده اند، بخش کوچکی از ماهیگیران آب‌های گل‌آلودند و زیاد داریم هر جا بوی پول و منفعت پیچیده، مشام‌های تیز بو کشیده و چپاول می‌کنند.
البته باید از منظری دیگر به این موضوع پرداخت؛ اینکه مسئولی با این همه مشغله؛ حضور درجلسات علنی و غیرعلنی، فعالیت در کمسیون ها و بازدید از حوزه ها، حضور درگعده های سیاسی، رایزنی برای انتصاب انساب و نزدیکان و همفکران در پست های مختلف دوایر دولتی و... در تلاش است با حمایت از رسانه ی همفکرش در منطقه و دریافت یارانه مضاعف از دولت و اخذ رانت و تحصیل آگهی های چند صد میلیونی بار دیگر کل منطقه را به ژرفا فرو بَرد.
رسانه های واقعی در سخت‌ترین شرایط اقتصادی به‌حال خود رها شده‌اند و هر کسی هر طور میل‌اش می‌کشد با آنها رفتار می‌کند، کاش تمام زمینه‌های رانت را برچینند تا سیه‌روی شود هر که در او غش باشد. آن‌وقت معلوم می‌شد چه رسانه هایی پاک و واقعی و چه رسانه هایی...